Figurka samuraja w pełnej zbroi

Figurka jest wykonana z żywicy w skali 1:20. Eksponat otrzymał wyróżnienie na 9. Inowrocławskim Konkursie Modelarskim w 2015 roku.

Miecze podstawowe używane w Japonii można podzielić ze względu na kształt na dwa rodzaje. Miecze o prostej obosiecznej głowni miały chiński rodowód. Drugi rodzaj to klingi jednosieczne o różnym stopniu zakrzywienia, które są już japońskim wynalazkiem. Krzywiznę uzyskiwano poprzez odpowiednią obróbkę cieplną, a konkretnie stosowano różne czasy studzenia ostrza i grzbietu klingi.

Głownia takiego miecza miała długość powyżej 60 cm. Taka broń nazywana jest katana lub tachi. Miecza katana używano na co dzień i był noszony zatknięty za pas, a tachi podwieszano do pasa na rapciach i używano głownie w bitwach. Opisany sposób noszenia i używania broni nie był żelazną regułą i zależał tylko od samuraja.

Prawo do noszenia dwóch mieczy jednocześnie (kompletu daisho) mieli tylko samuraje.

W komplecie z katana noszony był krótki miecz o długości od 30 do 45 cm zwany wakizashi, zatknięty za pas po tej samej stronie co katana.

Natomiast razem z tachi, komplet daisho stanowił sztylet tanto o długości do 30 cm.

Nazwa daisho może być stosowana tylko do kompletów mieczy wytworzonych w okresie pomiędzy końcem XVI wieku a rokiem 1876. W wymienionym roku wydano edykt, w którym zabroniono samurajom noszenia broni.

Porównując długość długiego miecza i krótkiej broni za pasem, wydaje się, że samuraj, którego figurka przedstawiona jest na zdjęciach używa daisho składającego się z miecza tachi i sztyletu tanto.

Źródła danych:

• https://japonia-online.pl/article/367#
• http://www.sztab.com/bron-reczna,Bro%C5%84-japo%C5%84ska,1857,2.html
• http://www.sztab.com/bron-reczna,Bro%C5%84-japo%C5%84ska,1857,4.html

21.07.2019