Plastikowy model śmigłowca FL 282 Kolibri zbudowany z zestawu ukraińskiej firmy MiniArt Models w skali 1:35.

Ostatnio dodane

Szukaj w Galerii

Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 1. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 2. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 3. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 4. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 5. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 6. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 7. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 8. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 9. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 10. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 11. Plastikowy model wyrzutni rakiet Scud B - fotografia nr 12.

Scud B

Pojazd z rakietą prezentowany na fotografiach to broń produkowana przez były Związek Radziecki. Zdjęcia wykonano na Międzynarodowym Festiwalu Plastikowych Modeli Redukcyjnych Bytom 2015.

Głowica rakiety była w stanie przenosić zarówno ładunek konwencjonalny jak i jądrowy. Pocisk był wyposażony w silnik rakietowy zasilany ciekłym paliwem, który mógł pracować do 100 sekund. Natomiast czas lotu wynosił od 160 do 313 sekund. Różnica w podanych czasach może dziwić, ale należy pamiętać, że była to rakieta balistyczna.

Rakieta balistyczna charakteryzuje się tym, że jej silnik wykorzystywany jest tylko w czasie wznoszenia. Dalszy lot odbywa się dzięki nadanej energii i przyciąganiu ziemskiemu.

Maksymalna wysokość lotu pocisku dochodziła do 86 km, a minimalna 24 km. Rakieta zużywała 57,83 kilograma paliwa na sekundę. Jej zasięg wynosił od 50 do 300 kilometrów.

Dla rakiety skonstruowano wyrzutnię na podwoziu pojazdu kołowego MAZ-543. Cały zestaw, rakietę razem z wyrzutnią, oznaczono kodem 9K72 Elbrus i przyjęto na uzbrojenie armii radzieckiej w 1967 roku. Scud B to kod nadany zestawowi przez NATO. Wywiad amerykański nazwał go SS-1C. W fazie konstrukcyjnej Rosjanie używali dla rakiety oznaczenia R-17.

Scudy były na uzbrojeniu wszystkich państw bloku wschodniego. Były też eksportowane do wielu innych krajów i brały udział w licznych wojnach. Szczególnie głośno było o nich podczas pierwszej wojny w Zatoce Perskiej. Irak wystrzelił 91 takich rakiet w kierunkach Arabii Saudyjskiej, Izraela i Bahrajnu. Jednak z punktu widzenia militarnego były to ataki mało skuteczne.

W Polsce w Scudy były wyposażone 4 brygady. Rakiety zostały u nas wycofane w drugiej połowie lat 90-tych ubiegłego wieku.


Niektóre dane techniczne transportera MAZ-543:

  • silnik dwunastocylindrowy,
  • moc silnika: 525 KM (386 kW),
  • cztery osie, wszystkie napędzane (dwie przednie skrętne),
  • długość zestawu: 13,36 m,
  • szerokość: 3.02 m,
  • masa transportera bez rakiety: 30,6 t,
  • masa z rakietą i wyposażeniem: 39 t,
  • zasięg pojazdu: 650 km,
  • prędkość w terenie: 15 km/h,
  • prędkość na drodze: 45 km/h,
  • wysokość zestawu podczas transportu: 3,30 m,
  • wysokość po uniesieniu rakiety: 13,67 m.

Źródła danych:

  • http://14dappanc.wp.mil.pl/pl/15_18.html
  • https://pl.wikipedia.org/wiki/R-17
  • https://pl.wikipedia.org/wiki/Pocisk_balistyczny
  • Wydawnictwo: „I wojna w Zatoce Perskiej 1991” z serii „Wielkie bitwy historii”, autor: Alastair Finlan, edycja polska: Polskie Media Amer.Com SA, Poznań 2009 r.

01.08.2017

Autor modelu: brak danych

Autor zdjęć: Ender

Te fotografie są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska. To oznacza, że możesz je wykorzystać bezpłatnie w dowolnym celu, nawet komercyjnym, pod warunkiem, że wskażesz autora zdjęć i link do źródła, czyli adres strony internetowej, z której zostały pozyskane. Należy również podać nazwę licencji i link do jej postanowień.

Licencja Creative Commons

Reklama